Σχέδια, σχέδια, σχέδια

Λίγα μόνο 24ωρα μας χωρίζουν από την αλλαγή του χρόνου. Δειλά-δειλά κάνουν την εμφάνισή τους και τα ποστ με τις ανάλογες ανασκοπήσεις και τα μελλοντικά σχέδια. Ένα τέτοιο άρθρο είναι και τούτο. Μόνο που ελπίζω να είναι λίγο πιο σύντομο. Γιατί έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μακροπρόθεσμα σχέδια δεν μπορώ να κάνω. Πάντα γίνεται κάτι και όλα ανατρέπονται. Και δεν έχω την υπομονή και την επιμονή, την προσήλωση στο στόχο. Επίσης διαπίστωσα ότι δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα μαζί. Υπάρχουν άτομα εκεί έξω που μπορούν να ασχολούνται με διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα και να είναι καλοί σε όλα. Εγώ δεν είμαι από αυτούς. 

Μερικές γρήγορες σκέψεις για το 2015

Δεν συνηθίζω να κάνω ανασκοπήσεις της χρονιάς που πέρασε, κυρίως επειδή δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από αυτά που συνέβησαν. Και είναι και αυτή η μελαγχολία που σε πιάνει, γλυκιά ή πικρή. Πραγματοποίησες τους στόχους που είχες θέσει στην αρχή της χρονιάς (κάπου πρέπει να έχω ένα πρόχειρο κείμενο σχετικά με αυτούς τους στόχους) ή θα τους μεταθέσεις στη λίστα με τους στόχους της νέας χρονιάς; Το αποτέλεσμα είναι, τελικά, θετικό ή αρνητικό; Δεν μου αρέσει να γυρίζω πίσω. Έχω καταλήξει πως αν δεν έχει συμβεί κάτι εξαιρετικά ευχάριστο στη ζωή σου (γάμος, ένα παιδί ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να θεωρήσει κανείς), αυτό που μένει είναι μια πικρή γεύση, δυσάρεστες αναμνήσεις, οι οποίες πολλές φορές ξεπερνάνε σε δύναμη και υπερκαλύπτουν τις στιγμές ευτυχίας.

Αυτή τη φορά θα κάνω μια εξαίρεση.