Are you superstitious?
Στη ζωή μου δεν έζησα ποτέ με προλήψεις. Να φανταστείς, είχα μαύρη γάτα όταν ήμουν παιδί. Αλλά και τώρα, που όσο μεγαλώνω ο φόβος κάνει την εμφάνισή του στη ζωή μου, δεν πιστεύω σε αυτά. Γούρια, ζώδια και παρόμοια μου φαίνονται εντελώς παράλογα. Γιατί να καθορίζει τη ζωή μου η θέση που έχει ένας πλανήτης; Ή ένας σπασμένος καθρέφτης; Δε βρίσκω καμιά λογική πίσω από αυτό.
You’re writing your autobiography. What’s your opening sentence?
«Ψάχνω να βρω ένα λόγο, γιατί θα πρέπει να υπάρχει αυτή η αυτοβιογραφία και δε βρίσκω.»
What experiences in life helped you grow the most?
Νομίζω πως όλες οι στιγμές της ζωής μας μας ωριμάζουν, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο. Άλλες είναι ένα απαλό αεράκι που σε χαϊδεύει γλυκά και τρυφερά, και άλλες είναι βαιες που σε τραντάζουν και σε προσγειώνουν απότομα. Και νομίζω πως αυτές χαράζουν ένα ανεξίτηλο σημάδι στη ζωή μας.
Συνέχεια ανάγνωσης «Εμπειρίες»Do you believe in fate/destiny?
Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο, έλεγαν οι αρχαίοι. Αλλά μήπως και στις μέρες μας το ίδιο δεν λέμε; «Ήταν γραφτό να γίνει» ή «αυτή ήταν η μοίρα του». Και μάλιστα, το πάμε και πάρα πέρα ειδικά σε μία καταστροφή: «Ήταν το θέλημα του Θεού», λες και ο Θεός μας χρησιμοποιεί εμάς τους ανθρώπους σαν άβουλες μαριονέττες για ένα κακόγουστο θέατρο.
Όχι, δεν πιστεύω στο πεπρωμένο, στο κάρμα, στην τύχη, στη μοίρα και δεν ξέρω γω σε τι άλλο που μου ορίζει τη ζωή μου. Πιστεύω πως ο άνθρωπος έχει ενεργό ρόλο στην ιστορία του. Με τις αποφάσεις του διαμορφώνει την ζωή του. Είναι ελεύθερος να επιλέξει κάτι ή να μην το επιλέξει. Είναι ελεύθερος, αλλά θα πρέπει να είναι και υπεύθυνος. Δυσκολίες θα υπάρξουν στη ζωή. Το θέμα είναι τι στάση θα κρατήσω εγώ απέναντι σε αυτές τις δυσκολίες. Θα είμαι συνεπής στις πράξεις μου; Λάθη μπορεί να κάνω. Θα είμαι ντόμπρος να τα παραδεχτώ; να μετανιώσω; να ζητήσω συγγνώμη; Ή θα ρίξω το φταίξιμο στους άλλους και θα κλειστώ στον εαυτό μου;
What advice would you give to your teenage self?
Οι έφηβοι. Ακούνε συμβουλές από μεγαλύτερους, από ανθρώπους με περισσότερη εμπειρία και τελικά κάνουν το δικό τους. την επανάσταση τους. Έτσι πρέπει. Είναι στη φύση του ανθρώπου.
Συνέχεια ανάγνωσης «τι συμβουλή θα έδινα στον έφηβο εαυτό μου»Is there anything you feel too old to do anymore?
Κυλά ο χρόνος σαν το νερό. Πότε ήμουν 20, πότε 40. Άλλες οι αντοχές τότε, άλλες τώρα. Πράγματα που μπορούσα να κάνω τότε, τώρα με ζορίζουν. Κάποια άλλα που στα 20 τα έκανα χάρη στη δύναμη, τώρα μπορεί να τα κάνω λόγω εμπειρίας.
Συνέχεια ανάγνωσης «Πολύ Μεγάλος»Do you need a break? From what?
Το διάλειμμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Είναι η προστασία του οργανισμού, το γέμισμα της μπαταρίας, μια αποστασιοποίηση από τα πράγματα έτσι ώστε να τα δούμε όλα με μια νέα, φρέσκια ματιά.
Συνέχεια ανάγνωσης «Διάλειμμα»Describe your most ideal day from begining to end.
Η ιδανική μέρα για μένα είναι η Κυριακή. Χωρίς βουητό και άγχος. Χωρίς την πίεση της εβδομάδας. Μακριά απο τα σόσιαλ μίντια και το θόρυβο του ίντερνετ. Ανάμεσα σε φίλους. Ή και εντελώς μόνος σου, ανάλογα με τη διάθεση. Συντροφιά με ένα βιβλίο. Και μουσική, πάλι ανάλογα με τη διάθεση. Ίσως και ένας περίπατος αν ο καιρός το επιτρέπει. Ευκαιρία να τα βρεις με τον εαυτό σου. Χαλαρά, ήρεμα, απαλά.
How does death change your perspective?
Νομίζω πως η στάση μας απέναντι στο θάνατο επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Σε νεαρότερη ηλικία- τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση- ο θάνατος δεν με άγγιζε. Παρ’ όλο που είχαν φύγει από τη ζωή δικοί μου άνθρωποι, ένιωθα πως είμαι ανίκητος, πως θα ζήσω για πάντα σε αυτό τον κόσμο. Δεν σημαίνει πως έκανα χαζομάρες, ριψοκίνδυνα πράγματα που έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή μου. Γενικά είχα ήρεμη ζωή, αλλά δεν έδινα σημασία στο θάνατο. Ήξερα, βέβαια, μεγαλώνοντας πως όλοι θα πεθάνουμε, αλλά μέχρι εκεί. Δεν το είχα αναζητήσει περισσότερο.
Συνέχεια ανάγνωσης «Πως ο θάνατος αλλάζει την προοπτική»
Giannis 