Ετικέτα: ποίημα
Έτσι τελειώνει ο κόσμος
Ο νεκρός της ζωής μας
ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ (1919-2005)
Ο ΝΕΚΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΕΝΙΑΜΙΝ Δ’ ΑΡΚΟΖΙ
στον Νίκο Εγγονόπουλο
Ο Ιωάννης Βενιαμίν δ’ Αρκόζι που πέθανε –
“εν ζωή” – και αναστήθηκε μόλις νυχτώνει
κάθε βράδυ σφάζει τα κοπάδια του – γίδια βόδια και
πρόβατα πολλά – πνίγει όλα τα πουλιά του αδειάζει
τα ποτάμια του και πάνω στον κατάμαυρο σταυρό
που ’χει στημένο καταμεσίς στο δωμάτιό του
σταυρώνει την αγαπημένη του. Ύστερα κάθεται μπρος
στ’ ανοιχτό παράθυρο καπνίζοντας την πίπα του
φτωχός και δακρυσμένος και σκέφτεται νά ’χε
κι αυτός κοπάδια βόδια γίδια και πρόβατα πολλά
νά ’χε ποτάμια με γρήγορα ολοκάθαρα νερά
να θαύμαζε κι αυτός το φτερούγισμα των πουλιών
να χαίρονταν κι αυτός τη ζεστή ανάσα της γυναίκας.
Ελεύθερε άνθρωπε, πάντα θα λατρεύεις τη θάλασσα!
Έτσι ξαφνικά. Μια εικόνα στο ίνσταγκραμ και μία λεζάντα. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Δεν ξέρω γιατί με άγγιξε τόσο αυτός ο στίχος, ίσως επειδή λατρεύω μεν τη θάλασσα, ελεύθερο άνθρωπο δεν θα με χαρακτήριζα. Ο στίχος αυτός ανήκει στον Baudelaire από το ποίημα «Ο Άνθρωπος και η Θάλασσα».
Συνέχεια ανάγνωσης «Ελεύθερε άνθρωπε, πάντα θα λατρεύεις τη θάλασσα!»
Giannis 